ارمغان زندگی پیش رفته و صنعتی، در کنار ایجاد شرایط و تسهیلات بیش‌تر، استرس و نگرانی است و همین عدم آرامش و نگرانی پیامد بسیاری از بیماری‌ها و اختلالات خلقی و روانی امروزه است. اما اگر هرکس از ما بدانیم که چگونه باید با این نگرانی‌ها و فشارها کنار بیاییم و روش‌های برخورد با آن را آموزش ببینیم میتوانیم نه تنها با نگرانی‌های حاصله از مشکلات کنار بیاییم بلکه به راحتی میتوانیم آرامش خود را حفظ کرده و این آرامش را به خود و خانواده خود انتقال دهیم.
اتفاقات و تصادفات را با خود هماهنگ کنید
تمرین کنید تا به حوادث و تصادفات معنا بدهید، آنچه را که می خواهید در ذهن خویش تصور روشنی از آن ایجاد کنید. سعی کنید قبل از آن که خود را در بهترین و با نشاط‌ترین حالت و در صورت امکان در راحت‌ترین موقعیت (نشسته یا لمیده. یا دراز کشیده، و یا...) قرار داشته باشید، از درون خویش به آن توجه و تمرکز کنید. خود را در حالتی تصور کنید که هم اکنون آرزو و یا خواسته شما برآورده شده است. سعی کنید روزانه چند بار به این تصور ذهنی با عشق ورزیدن انرژی دهید. حال انرژی درونی شما تصادفاتی را جذب خواهد کرد که با خواسته‌ها و آرزوهای شما هماهنگ است. سعی کنید از خواسته‌ها و آرزوهای کوچک و قابل دسترس شروع کنید تا کم کم قدرت جذب انرژی برای آرزوهای بزرگ در شما ایجاد شود. به طور حتم در اوایل کار خستگی و ناامیدی به وجود می‌آید، اما با تمرین و ممارست به همه آن‌ها غلبه کنید و هنگام تمرکز با افکار منفی و مزاحمی که سراغ شما می‌آید مقابله کنید.
سکوت را تجربه کنید
گاهی از دیدن عزیزان خود، زبان‌مان بند می‌آید، فقط او را به آغوش می‌کشیم و یا با قطرات اشک، اشتیاقمان را نشان می‌دهیم، به هر حال سکوت به بهترین وجه ممکن است احساسات ما را نشان بدهد. بنابراین برای ارتباط با خویشتن واقعی و به تبع آن ارتباط با خداوند سکوت ضروری است. روزانه ساعتی را به سکوت بگذرانید. اگر این سکوت به صورت تمرکز و مراقبه باشد بهتر است. این کار قدرت مقابله با نفس شما را هم افزایش می‌دهد. در ساعات وسط روز، دقایقی را از غوغا و صداهای اطراف به سکوت پناه ببرید. در این صورت شما خواهید توانست نداهای درونی خویش را دریافت کنید. در زمان سکوت و مراقبه، فکر منطقی خاموش می‌گردد و در حقیقت شما به حیطه اشراق وارد می‌شوید، اشراق باعث دریافت آگاهی‌های عمیق نسبت به خویشتن و جهان اطراف می‌گردد. سکوت‌های روزانه، تمرینی برای رسیدن به آگاهی‌های اشراقی و عرفانی است، در این لحظات شما به دنبال تعبیر و تفسیر وقایع و آگاهی‌ها نیستید، بلکه فقط آن‌ها را دریافت می‌کنید.
بارهایتان را برزمین بگذارید.
شما در طی زندگی، بارهای زیادی را با خود حمل می‌کنید که بخش اعظم آن‌ها غیرضروری است اگر در یک لحظه بتوانید همه آن‌ها یا بخشی از آن‌ها را به زمین بگذارید احساس خوشایند و آسایش زیادی خواهید داشت. این بارها می‌توانند هم ذهنی باشند و هم وسایل زاید و اضافی افراد شما باشند. این کار را می‌توانید با بخشیدن چیزهایی که به آن‌ها احتیاج ندارید شروع کنید. هرچه بیش‌تر بتوانید ببخشید بیش‌تر آزاد می‌شوید کم کم به جایی می‌رسید که چیزهای مهم زندگیتان را هم قسمت می‌کنید مثلا قسمتی از پولتان را به نیازمندان می‌دهید و هرگز احساس ناراحتی نمی‌کنید پس از این که این کار کم کم پیش‌رفت کند و ملکه ذهن شما گردد می‌توانید به همین راحتی افکار ذهن خود را بیرون ریخته و تنها به مسایلی که برای شما مهم و قابل ماندن و فکر کردن است، توجه کنید و در ذهن خود نگه دارید. به یاد داشته باشید که هرچه انرژی کم‌تری برای نگه‌داری وسایل و احتکار آن‌ها و زرق و برق بخشیدن به زندگی به کار ببرید و کم‌تر به تعلقات دنیا بچسبید، زندگی شما صفا و آرامش بیش‌تری خواهد داشت و هرچه آرامش شما بیش‌تر شود، توان‌مندی‌های شما بیش‌تر خواهد شد.
هر روز خدمت کوچکی به دیگران انجام دهید.
سعی کنید خدمتی هر چند کوچک به صورت مداوم و روزانه به دیگران انجام دهید این خدمت ممکن است مادی یا معنوی باشد. ممکن است شاد کردن دل یک دوست یا یکی از اعضای خانواده یا کسی که به طور تصادفی با او آشنا می‌شویم باشد. در هر حال تفاوتی ندارد. حتی ممکن است که چندان از او خوشمان نمی‌آید یا با او مشکل داریم. حتی المقدور در این مورد به کسی چیزی نگویید.
همواره این عبارت قدیمی را به یاد داشته باشید "وقتی لذت را فقط برای خود می‌خواهید او از شما می‌گریزد و وقتی که برای دیگران می‌خواهید آن را خود نیز به دست می‌آورید."
مهرورزیدن‌ها یا کمک‌های کوچک اما مداوم، شما را در مسیر رسیدن به معرفت و آگاهی و به ویژه مسرت و شادمانی درونی و نشاط همیشگی یاری خواهد کرد. کم کم این پرسش که "چه ارزشی دارید" از بین خواهد رفت و شما در یک طریق روشن بینی نسبت به دیگران، خویشتن و دنیای اطرافتان قرار خواهید گرفت که با عمل و حس تجربی قابل وصف نیست.
به یاد داشته باشید که همه انسان‌ها دارای یک جوهر واحد هستند و در حقیقت همه ما یکی هستیم و یک قسمت از کل بشریت. وقتی شما فهمیدید که ارزش دوستی‌ها و محبت دیگران چقدر زیاد است، به دیگران عشق می‌ورزید و از آزردن دیگران دست بر می‌دارید.
خود را محدود و کوچک نکنید.
آیا تا به حال در خواب پرواز کرده‌اید؟ و ستاره‌های آسمان را چیده‌اید؟ همان طور که در خواب هر کاری بخواهید از عهده آن بر می‌آیید در بیداری هم اگر قدرت درونی خویش را باور کنید و به آن یقین داشته باشید هرچه بخواهید به وقوع خواهد پیوست. شرط آن این است که خود را در چارچوب زندگی روزمره محصور نبینید. خود را به عنوان همین بدل و فکر خود نشناسید. وجود خود را یک جهان بپندارید که شما فرمانروای آن هستید. فرمانروایی که می‌تواند هر فرمانی را صادر کند و آن فرمان بی‌کم و کاست اجرا می‌شود. تردید و دودلی را کنار بگذارید، تردید شما را دچار مشکل می‌کند. همچون موریانه در تصمیم شما نفوذ می‌کند و پایه‌های آن را سست می‌نماید. در گفت‌وگوی روزانه خود با خداوند از خداوند بخواهید که امکانات شما را گسترش دهد و در تحقق خواسته‌هایتان یاریتان کند. بدین طریق انرژی شما نیز با اتصال به نیروی الهی بی‌نهایت شود.
به یاد داشته باشید مهم‌ترین علت نرسیدن به آرامش، محدود کردن ذهن و افکار در محدوده بدن است. روح و نیروهای موجود در بدن، فراتر از این جسم خاکی‌اند .برای رسیدن به یک آرامش واقعی به آن اجازه حرکت فراتری بدهید.
منبع: مجله تخصصی تغذیه و سلامت
